ΚΛΕΙΔΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Η αυτοεκτίμηση είναι ένα αίσθημα ικανοποίησης για τον ίδιο τον εαυτό μας , που αναπτύσσεται κυρίως μετά την ηλικία των 7 ετών , αλλά και στην εφηβεία.Με ποιόν τρόπο , όμως , μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να νιώσουν σίγουρα για τον εαυτό τους και να μην παρασύρονται από αρνητικά σχόλια ; Τι μπορούν να κάνουν ώστε να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών τους , ιδιαίτερα κατά την ευαίσθητη φάση της εφηβείας ;
Και οι δύο γονείς παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αυτοεκτίμησης του παιδιού-είτε είναι αγόρι, είτε κορίτσι.Με τη συμπεριφορά τους οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού ή να μην το βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Για να δούμε κάποιους λανθασμένους χειρισμούς από την πλευρά των γονιών που "ψαλιδίζουν" την αυτοεκτίμηση των παιδιών...
Το να δείχνουν ότι δεν αποδέχονται το παιδί τους - για αυτό που είναι ή για αυτό που κάνει - συγκρίνοντάς το με άλλα παιδιά ή κάνοντας αρνητικές γενικεύσεις.Υπεργενικεύοντας , δηλαδή , μία λανθασμένη συμπεριφορά του παιδιού και μετατρέποντάς τη σε χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Αρκετοί γονείς , επίσης , δεν δίνουν σημασία στα θετικά στοιχεία του παιδιού - επειδή τα θεωρούν αυτονόητα - και δίνουν έμφαση μόνο στα αρνητικά. Μία ακόμη παγίδα είναι, το να μην εμπιστεύονται το παιδί ή να μην το ενθαρρύνουν σε νέες προσπάθειες.Πολλά παιδιά δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με τη σωματική τους εικόνα -ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Οι γονείς ασχολούνται περισσότερο από όσο πρέπει με την εικόνα των παιδιών, με αποτέλεσμα να περνάει το μήνυμα ότι η εμφάνιση είναι πολύ σημαντική. Ο γονιός , λοιπόν , πρέπει να αποφεύγει να δίνει έμφαση στη σωματική εικόνα , να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα παιδιά , ούτε και να πασχίζει να διορθώσει μια ατέλεια του παιδιού. Ο στόχος είναι να μάθει το παιδί να συμφιλιώνεται με την εικόνα του , χωρίς φυσικά να αδιαφορεί για αυτήν.
Ας βεβαιωθούμε , λοιπόν , πως "ακούμε" και "μας ακούνε" τα παιδιά μας πραγματικά.
Ας προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένοι και να βρίσκουμε διαφορετικούς τρόπους να λέμε το ίδιο πράγμα, έτσι ώστε να είναι βέβαιο πως τα παιδιά μας καταλαβαίνουν " θετικά " αυτό ακριβώς που σκοπεύουμε να τους πούμε.